GIDS VOOR GOEDE BIJENTEELTPRAKTIJKEN

De Europese Commissie heeft een strikt reglementair kader gedefinieerd waaraan alle verhandelde voedingsmiddelen moeten voldoen. In de Europese Unie wordt honing beschouwd als een product van dierlijke afkomst. Nochtans bestaat honing hoofdzakelijk uit plantaardige ingrediënten, namelijk uit bloemennectar en/of honingdauw, verzameld door de bijen, die daarna omgevormd worden via enzymatische processen en ontwatering tot het eindproduct honing. Als producent van een voedingsmiddel, moet de imker zijn klanten een product kunnen garanderen dat volledig beantwoordt aan de bij wet bepaalde definitie van honing en dat geen enkel risico inhoudt inzake de voedselveiligheid voor de mens (zie in bijlage 2 de wetgeving betreffende de hygiëne van dierlijke producten en de autocontrole : KB 14/11/2003 en de wetgeving betreffende de etikettering). De imker is rechtstreeks verantwoordelijk voor de producten die hij verkoopt. Alles moet bewerkstelligd worden om de voedselveiligheid van honing te verzekeren van in de bijenkast tot in de honingpot. Mocht ondanks alles, toch een probleem opduiken, moet men de oorzaak kunnen achterhalen. Daarom vraagt men de imker om bepaalde informatie te noteren over de kritieke punten op het niveau van de productie, de oogst en de verpakking van zijn honing.
Als producent, gesitueerd bij het begin van de productieketen, wordt de imker als een primaire producent aanzien. Hij is bijgevolg onderworpen aan de verplichting tot het bijhouden van (een) register(s)en het toepassen van goede hygiënepraktijken. Producenten daarentegen wiens activiteiten zich niet beperken tot het kweken van bijen en het produceren van eigen honing, maken niet uitsluitend deel uit van de primaire sector. Dit is bijvoorbeeld het geval voor imkers die honing van andere imkers verwerken of honing verkopen die zijzelf niet geproduceerd hebben. Deze imkers zijn bijgevolg verplicht een gevarenanalyse toe te passen voor de verschillende kritische controlepunten (zie bijlage 3).
Deze gids heeft als missie de imker te helpen bij de productie van honing in de beste omstandigheden en bij het respecteren van de bepalingen vermeld in het koninklijk besluit van 14 november 2003 betreffende autocontrole, meldingsplicht en traceerbaarheid in de voedselketen. Dit is echter vrijblijvend voor de imker. Indien de imker niet instemt met de gids, zal hij de controleurs toch moeten bewijzen dat hij de hygiënevoorschriften respecteert.

Download  .pdf versie van de brochure “Gids voor goede Bijenteeltpraktijken“.