Bron: Maandblad van de Vlaamse Imkersbond
Jaargang: 100
Jaar: 2014
Maand: Maart
Auteurs: Ghislain De Roeck
LAURIERWILG
Verleden maand bracht Freddy Franck hier heel wat informatie bij elkaar over de vroegbloeiende Egyptische wilg. Misschien vind je de idee niet bijster origineel, maar ik gok toch maar dat je ook interesse hebt om even te gaan kijken aan de andere kant van het bloeispectrum van wilgen, meer bepaald naar de laurierwilg die haar katjes pas in mei aanbiedt. De Latijnse naam ervan is Salix pentandra
Mag nergens ontbreken
Het is snel geschreven, natuurlijk, maar toch, de laurierwilg is heel belangrijk voor onze bijenweide. Hij bloeit namelijk in de periode waarin late appelaars en paardenbloemen vroeger het landschap met hun kleuren plachten op te vrolijken. Helaas zijn deze uitstekende drachtplanten nu op vele plaatsen verdwenen.
De laurierwilg kan daarom een aanzienlijke bijdrage leveren tot de lenteoogst terwijl zijn stuifmeel op hetzelfde ogenblik de jonge larven voorziet van de eiwitten die ze broodnodig hebben om later de zomerdracht binnen te halen. In alle noteringen over drachtwaarde haalt de laurierwilg overigens de hoogste score voor kwaliteit en kwantiteit, zowel voor nectar als voor stuifmeel.
Ook voor kleine tuin
De laurierwilg is een grote boom die snel tot 12 m. hoogte groeit met een kruinbreedte van ruim 10 m. Hij kan zich echter ook als bladstruik ontwikkelen als je hem om de drie tot vijf jaar afhakt of ‘afzet’, zoals dat in het vakjargon heet. Voor ons imkers bestaat de kunst er echter in landbouwers ertoe te overhalen hem langs hun weiden aan te planten.
Dat deze wilg snel veel brandhout oplevert, is een argument dat kan helpen overtuigen.
Bijzondere wilg
De laurierwilg neemt een speciale plaats in tussen zijn soortgenoten. Hij kan 150 jaar worden. Het blad is tot 12 cm lang en 5 cm breed en glanst fel donkergroen aan de bovenkant. Vanwege dit aspect noemen sommigen hem een sierwilg. Als het blad verflenst, verspreidt het een sterke amandelgeur die voortkomt uit harsen en vluchtige stoffen.
De bloemen zijn eenslachtig terwijl de wilg zelf tweehuizig is. De bloemen komen er pas nadat de bladeren zich ontvouwden. De tot 7 cm grote mannelijke katjes hebben geelgroene schutbladen. Vrouwelijke katjes halen amper de helft van die lengte. De laurierwilg bezit meer meeldraden per bloem dan de andere wilgen, variërend van 5 tot 12, ‘pentandra’ betekent overigens ‘vijf’. Elke bloem bezit twee honingklieren.
De mannelijke bloemen zijn lichtgeel, de vrouwelijke eerder groengeel.
Groeiplaats
De laurierwilg groeit van nature uit in vochtige weiden, maar hij doet het ook goed in de eerder droge Vlaamse zandleemgronden. Hij komt overvloedig voor in Noord en Centraal Europa. Tegenwoordig is hij daar echter wat op zijn retour omdat gronden er ontgonnen worden voor andere doeleinden.
Record
Op records beluste Engelsen creëerden een website over opvallende bomen. Daar vind je een bespreking van de laurierwilg met de grootste gekende stamomtrek: 3,43 m! Zie de foto in de rechterbovenhoek of surf naar de site: www.monumentaltrees. com. Heel erg de moeite waard om zich wat in te verdiepen. Er is daar ook een Nederlandstalige versie beschikbaar.