Bron: Maandblad van de Vlaamse Imkersbond
Jaargang: 96
Jaar: 2010
Maand: Jan. – Febr.
Auteurs: Roger De Vos & Katinka Van Nerum

SKIMMIA – SKIMMIA

De skimmia is vooral enorm populair tijdens de donkere dagen van de winterperiode. Dan worden duizenden kilo’s takjes met gesloten bloemknoppen van

de skimmia’s gesneden of geknipt om ze te verwerken in bloemstukjes.

Maar wie de skimmia alleen ziet als leverancier van bessen en bloemknoppen doet deze heester zeker tekort. Het is immers ook een prachtige, groenblijvende en gemakkelijke, bijenvriendelijke tuinplant.
Er bestaan niet veel skimmiasoorten in het wild. Slechts een zestal soorten zijn bekend. Het zijn alle bladhoudende heesters die groeien in China, Japan, Taiwan, op de Filippijnen en in het Himalayagebergte. Daar kunnen ze uitgroeien tot reusachtige struiken en zelfs tot kleine bomen.

Voor ons klimaat zijn vooral de Skimmia japonica, Skimmia reevesiana en de hybride Skimmia x confusa voldoende winterhard. De

andere soorten zijn niet of weinig tegen vorst bestand. In onze tuinen is de meest voorkomende soort de Skimmia japonica. De skimmia is tweehuizig. Dat wil zeggen dat deze plant eenslachtige bloemen heeft. Bovendien komen de mannelijke en de vrouwelijke bloemen niet op dezelfde plant voor.

Er bestaan dus zowel mannelijke als vrouwelijke planten. De vrouwelijke bloemen hebben uitsluitend stampers, de mannelijke alleen meeldraden. Beide gevennectar af. Als imker verkiezen we uiteraard de mannelijke planten, vanwege hun stuifmeel in het voorjaar. Zowel het nectar- als het stuifmeelaanbod hebben een waarde van 5. De bloeitijd ligt tussen maart en mei en de sterke bloemengeur – die lijkt op de geur van lelietjes-van-dalen – is echt heerlijk.

Aangezien de skimmia tweehuizig is, is hij afhankelijk van kruisbestuiving. Als je kiest voor de bessen van de vrouwelijke plant, is een mannelijke plant als bestuiver noodzakelijk. In het najaar vormen de mannelijke planten mooi gekleurde bloemknoppen. In de winter zwellen de bloemknoppen en in het voorjaar komen ze tot bloei.
De vrouwelijke planten dragen bessen tot in de late lente.

Alle soorten skimmia zijn gemakkelijke planten. Het zijn trage groeiers, maar geef ze voldoende ruimte zodat ze zich mooi kunnen ontwikkelen. U hoeft ze in principe weinig of niet te snoeien. Ze kunnen een hoogte van 80 à 100 cm bereiken. Ze houden van een lichtzure, vochtige grond en stellen af en toe een weinig koemestkorrels of een andere organische meststof op prijs. Van ziekten en plagen hebben skimmia’s weinig last. Ze gedijen het best in de schaduw of halfschaduw.

Vermeerderen kan door zaaien of stekken.
Dus … waarom zou u zo’n pracht van een heerlijk geurende plant niet in uw tuin zetten?