Bron: Maandblad van de Vlaamse Imkersbond
Jaargang: 100
Jaar: 2014
Maand: Juli-Augustus
Auteurs: Ghislain De Roeck

ZONNEKRUID

Laat me open kaart spelen: ik ben gek van het wat verouderde maar oerdegelijke zonnekruid, het vaakst ‘helenium’ genoemd, naar zijn Latijnse naam. Je ziet ze niet zo vaak in tuinen, toch zouden ze het kleurrijke hart kunnen vormen van elke najaarsborder. Ze zijn immers winterhard, bloeien langdurig, zijn ongevoelig voor ziekten en gemakkelijk te kweken. Wat is er mee aan de hand?

Kleur niet mee

Net als elders bestaan er trends in bloemenland, zeker bij de echte tuinfanaten. Zij besteedden lange tijd overdadig aandacht aan planten met tedere pastelkleuren of koele kleurstellingen als blauw met bijvoorbeeld lila

en paars. Daar is geen bezwaar tegen uiteraard, maar het zorgde er wel voor dat planten als zonnekruid, met zijn warme gele en bruinrode tinten, helemaal uit de belangstelling verdwenen.

En dat begrijpen telers snel. De plant werd onverkoopbaar en verdween uit de catalogussen. Gelukkig is die trend zich aan het keren.

Bijen volgen mode niet

Dat wist ook de Duitse bijenplantenspecialist Klaus-Heinrich Gleim. In zijn Nahrungsquellen des Bienenvolkes stelt hij dat twintig heleniums voldoende stuifmeel leveren om één bijenvolk door de winter te helpen. Dat klinkt nogal welwillend natuurlijk, maar het zegt iets over de stuifmeelwaarde van deze schitterende bijenplant. Als nectarleverancier is ze overigens beslist evenveel waard. Hier en daar kun je wel lezen dat bijen de hybridensoorten minder bevliegen.

Oeps, niet inheems

Zonnekruid behoort tot de familie van de Asteraceae. De moederplant van de ongeveer veertig soorten die hier bekend zijn, is Helenium autumnale. De plant komt uit Noord-Amerika en noemt er sneezeweed. We vertalen dat doorgaans als ‘lintbloem’, maar je kunt er ook ‘nieskruid’ van maken omdat de oorspronkelijke bewoners van het land de verdroogde bloemblaadjes als snuiftabak gebruikten én als een middel om hooikoorts te voorkomen.

De plant was er niet echt populair tot wanneer Europese kwekers er zich mee bemoeiden en ze wat genen meegaven van Helenium hoopesii. Hierdoor bloeien sommige soorten van half zomer tot laat in de herfst en andere van bij de eerste zomerdagen tot wanneer de herfst begint.

Combineren naar hartenlust

Heleniums gedijen het best in een vruchtbare, vochtige grond in de volle zon. Te hoge soorten kunnen we in juni zwaar terugsnoeien. Dat geeft een meer vertakte plant met een latere, nog rijkere bloei. Ook het regelmatig wegknippen van uitgebloeide bloemen verlengt de bloeiperiode beduidend.

Het zonnekruid kunnen we in de vaste plantenborder zeer goed combineren met allerlei andere planten. Speciaal de roodbruine heleniums staan erg mooi bij de crèmewitte Artemisia lactiflora, donkerviolette Aconitum henryui, paarsblauwe Salvia superba en gele Solidago ‘Golden Mosa’.

Meer info

Op volgende websites kun je over onze plant van de maand meer vernemen:

• www.helenium.net, website van de nationale Engelse heleniumcollectie.

• http://www.kwekerijjacobs.nl/ helenium.html, website van de nationale Nederlandse heleniumcollectie.

• http://www.helenium.net/gardens. htm, website van de bekende Duitse heleniumkweker Peter zur Linden.